Periode feb 1949 tot feb 1951

13 FEBRUARI 1949 - 4 FEBRUARI 1951

Het leven gaat weer verder en om de andere dag gingen we weer werken.  's Avonds kregen we Betty en René op bezoek en die hadden een asbak bij, en al goed want die hadden wij niet.  Hetgeen we niet hadden gingen we beneden lenen bij mijn moeder namelijk een moor en een koffiepot.  Kommetjes hadden we al eens gewonnen op de kermis en verder hadden we nog 4 diepe en 4 platte borden van een tante.  Een heel set potten en pannen had Juliette van haar werk gekregen.  Van onze leveranciers hadden we een doos levensmiddelen gekregen en dat was ons begin.  We werkten samen en probeerden zo snel mogelijk overgordijnen te kopen en onze schulden af te lossen.  Ook nog een dekentje voor ons voeten want het was februari!
Van mijn vader hadden we ook nog een radio te leen gekregen en dat kwam goed van pas want we luisterden veel naar hoorspelen op de radio.  Voor de rest was het bij ons wel de zoete inval, intussen werd de trouw van mijn zus Nel op 12 maart vastgesteld, en zij vroeg mij als getuige, want ze kon niemand vinden die zijn zaterdag wenste op te geven en voor ons was geld niet alles en hadden meer aan vriendschap.  Ze wilden rijker als ons trouwen want ze hadden auto's.  Ik mocht mee met de auto maar voor Juliette was er geen plaats dus die ging te voet naar het gemeentehuis.  Toen ik terug uit het gemeentehuis stond Juliette daar ook en aangezien ik mijn plicht als getuige had gedaan vroeg men wel of ik weer wou instappen maar ik weigerde, en zie wat je gevraagd had heb ik volbracht en na het feliciteren ging met mijn vrouw naar huis.  Ze vroegen wel nog om iets te drinken maar we hadden geen tijd want we moesten nog naar de Begijnenstraat voor de laatste maal want de vader van Juliette moest maar 3 maanden brommen.
Mijn schoonmoeder besluit het café te sluiten en mijn schoonvader zou naar huis komen.  Zij vonden een appartement in de Tweemontstraat.  Wij woonden toen knusjes op de 2de verdieping van een appartement op de Merksemsesteenweg op 2 plaatjes, wij vanachter mijn zus van voor.  Mijn zus wou het beter doen en had al gordijnen en overgordijnen en wij nog niet.  Zij was wel al zwanger, Juliette nog niet, en op 30 mei werd Charles geboren.
Nadat mijn schoonmoeder verhuist was ging Charles zijn lief eens bezoeken in Maaseik.
Ons vervoermiddel was altijd met de tandem en bijna elke week gingen we mee vrienden wel ergens naar toe.  Nu besloten we ook naar Maaseik te rijden om daar op bezoek te gaan bij Christine.
Wij waren s' avonds vertrokken en kwamen 's morgens aan, we waren ook geen getrainde fietsers.  We waren de eerste klanten in het café dat de ouders van Christine geopende hadden.  We werden hartelijk onthaald door Chistine en haar familie en het werd een onvergetelijk weekend.  Na dit weekend 's morgens vertrokken en kwamen zonder problemen s'avonds terug thuis.
Na Maaseik deden we nog wekelijks uitstappen naar Lier, Arendonck etc in de omgeving van Antwerpen.  We hadden het niet breed maar toch was het altijd gezellig.  Zo werd het intussen al augustus en hadden we weekje onbetaald verlof.  Onze contacten met Dries en Marie waren nog heel hartelijk en wij werden uitgenodigd voor 1 weekje Amsterdam.  We vertrokken om 8u, met de tandem en om 21u15 kwamen we in Amsterdam bij Dries en Marie aan en werden hartelijk ontvangen, het eten stond al klaar.  Zij hebben ons toen een fantastische week bezorgd en hebben ons Amsterdam laten zien met de veerpont heen en weer.  Dries en Marie woonden aan het IJ, Noord Amsterdam.  Ook naar Volendam en Marken geweest.  Marken was toen nog een eiland en dit ging met een veerboot.  We moeten zeggen dat we een heel fijne week hebben beleefd in een periode dat de mensen nog niet veel op vakantie gingen en zeker niet naar het buitenland, wij zijn daar Dries en Marie zeer dankbaar voor.
Vakantie gedaan en 23 augustus, mijn zus was jarig,  reden we terug van Amsterdam naar huis.  Eten en drinken meegekregen en trappen maar.  's Avonds rond 18u kwamen we terug thuis en waren heel blij dat alles zo goed verlopen was.  Maar dat duurde niet lang want mijn vader zei dat we de dag nadien het huis moesten verlaten.  De directeur had geen overeenkomst kunnen bekomen om de woning verder te kunnen huren.  Alle hens aan dek en we konden gaan inpakken, we wisten nog niet waar we met onze meubeltjes naar toe moesten.  's Nachts om 3 uur waren we nog koffie aan het drinken met zijn 4, Nel, Jos Juliette en ik.  Om 7u kwam mijn schoonvader al om te helpen.  Ik probeerde nog even rond te rijden om een woning te vinden maar dat lukte niet.  Van de gemeente kregen we nog een bunker toegewezen, 1 plaats voor 4 personen dat konden we niet aanvaarden en zochten een andere oplossing.  Mijn ouders hebben die bunker wel aanvaard en die waren met 7.  Mijn zus Nel kon bij haar schoonouders intrekken.  Voor ons werd dit dan ook de oplossing, intrekken bij mijn schoonouders.  We moesten wel onze matras meebrengen om deze s'avonds in de living te leggen en 's morgens terug op te rollen, maar we waren van straat geholpen.  Voor de meubels hadden we ook een oplossing, die mochten bij de buren op de zolder en dat was een mooie geste.  Het verblijf bij mijn schoonouders was niet ongezellig.  In de week werd er veel gekaart, ook met de bovenburen, dit alles heeft zo'n 3 maanden geduurd.
Mijn vader repareerde radio's en zodoende kwam hij met iemand in contact die vroeger ook op de Brem woonde en die wist dat er iemand verhuisd was in de Tweemontstraat.  Mijn vader zei dat dat misschien wel iets voor ons was.  Maar we moesten er wel iets voor doen.  De vloer in de keuken was verzakt en we moesten die wat  ophopen en de tegels heraanleggen.   Daar zijn wel enkele kruiwagens zand voor nodig, maar aangezien er in die tijd niet zo veel keus was besloten we dit toch maar te doen.  Mijn vader beloofde ons te helpen wat hij ook gedaan heeft.  Nadat dit gedaan was konden we daar gaan wonen en woonden we terug op ons eigen.
In dat huis woonde 4 gezinnen.  In de voorplaatsen woonde een douane en zijn vrouw.  Wij de keuken van achter en daarboven de slaapkamer.  De huisbazin woonde boven op de voorplaats en een zolderkamertje en nog een jong koppeltje erbij met een baby.  Allemaal op één wc beneden en één pompsteen!  Maar we kwamen goed overeen met zijn allen.  Het was bij ons altijd gezellig, de zoete inval, en de weekeindes brachten we steeds door met kaarten.  Ondertussen zijn we aan de eindejaarsfeesten gekomen en die vierden we bij mijn schoonouders.  Charles zijn vriendin was ook uit Maaseik overgekomen en het werd onder ons allen een gezellig eindejaar.  We gingen ook regelmatig op bezoek bij mijn schoonouders op de Brem, daar was het ook altijd leuk met de zusters en de familie.
Daar woonde ook een rare snuiter, den Teen.
Den Teen leerde we ook wat beter kennen in het café. Na een paar pinten slikte hij een 5 frankstuk en en begon toen over de grond te rollen en zo kwam die 5 frank na een paar keer slikken weer boven.
Hij had nog meer van die rare dingen.  

Hij vroeg aan Cois, mijn schoonbroer of hij met zijn auto hem naar de Limburg wou brengen waar zijn familie woonde.  Hij zou wel de weg wijzen.  Zo gezegd zo gedaan, maar wanneer Cois voor de 3de keer over hetzelfde kruispunt rijdt en daar een opmerking over maakt geven den Teen en zijn vrouw toe dat ze eigenlijk niet kunnen lezen maar dat ze wel het adres bij hebben.
Den Teen kocht een auto want hij kon autorijden en vroeg aan Cois om een met hem mee te rijden.  Aan de Turnhoutsebaan ziet Cois een tram afkomen en ziet dat den Teen nog altijd geen aanstalten maakt om te stoppen.  Hij trekt uit alle macht aan de handrem en de auto stopt maar net wanneer de tram voorbijkomt.  Den Teen is fier en zegt tegen Cois "dat is nogal eens "frainen" hé.
Op een zekere dag staat den Teen in panne, en vraagt aan mijn vader hem in gang te trekken op den Brem.  Zo gezegd zo gedaan, touw tussen de auto's gespannen en mijn vader trekt hem in gang.
Mijn vader gaat op zij en den Teen rijdt hem met nog steeds de koord tussen de 2 auto's voorbij en roept dat alles in orde is, zijne auto rijdt terug!

Naast ons in de Tweemontstraat woonde nog een koppel met 3 kinderen en die hadden een winkeltje met gebak en vers brood en daar werden wij vaste klanten.  Op een avond kwamen we terug van den Brem en de buurman had problemen met zijn ijsmachine, deze was in panne gevallen en hij vroeg of ik hem kon helpen.  Mijn schoonvader had een kot in de tuin gehuurd en hij had al gezien dat wij daar regelmatig knutselden.  Ik begon direct de ijsmachine na te kijken, en zijn vrouw vroeg aan Juliette om een kopje koffie te komen drinken gezien zij alleen zat.  Zodoende hadden we weer 2 vrienden bij en een kaartavond bij Albert en Emma en hun 3 kinderen.  We hielpen elkaar zoveel we konden.

1950
Intussen zijn we 1950.  's Maandags ging Juliette mee helpen wassen zodat Emma zich volledig kon toeleggen op haar winkeltje. Ons huisbazin woog 35kg.  Als ze mee op bij het bezoek was speelde lawaai geen rol, maar owee als ze er niet bij was zei ze dat haar man reclameerde op het lawaai.  Haar man woog 50kg en ze reden ook met de tandem.  Mouch zat van voor voor want de man kon niet fietsen.  Op een keer aan een verkeerslicht diende ze te stoppen.  Op het kruispunt stond ook een agent.  Wanneer de agent het verkeer vrij gaf werd zij aan de overkant tegengehouden door een andere agent en die zei dat ze haar man moest meenemen want die stond nog steeds aan de overkant!
Mouch deed ook aan alles mee, want met Kranenburg kermis ging er een stoet uit en Mouch zat verkleed als dikke negerin boven op de wagen volledig gesminkt.  Ze deed ook aan alle spelletjes mee en dat was dikwijls lachen geblazen.
Alles ging vrolijk en blij maar in de maand mei waren er bij Juliette geen maandstonden meer.  Dus kindje op komst en Mouch wou al vermindering van de huishuur geven als het kindje er was maar dat ging niet want daar waren de kamers te klein voor.  Intussen waren er ook nog 2 andere zusters zwanger en 2 trouwers op komst.
Mijn schoonouders vroegen of we eens meegingen naar de leeuw van Waterloo, wat we toen ook gedaan hebben, Juliette was toen 3 maanden zwanger.
Zo ging de zomer voorbij en waren wij op zoek naar een nieuwe woning.  Mijn schoonvader die nog steeds een trouwe klant van een café kreeg kennis met een koolboer en die had een woning in de Tweemontstraat te huur, een paar huizen verder van 276 nr 260.  Het was een heel huis, alleen we kregen geen bewijs maar de belofte als het huis vrijgegeven zou worden (huis was van zwarte colleberateur) we ruim de tijd zouden krijgen een andere woning te zoeken.
Wij hebben het aangenomen en heel de familie verhuisde mee,  mijn schoonouders, schoonbroer en wijzelf en het was bij ons altijd de zoete inval.  Marie en Dries hadden een motor gekocht en nu we er toch plaats voor hadden waren dat trouwe bezoekers die we makkelijk te slapen konden leggen.  In dat jaar hebben we ook met Dries en Marie ons verlof in België doorgebracht.  Ook in die periode hebben we het huis opgeknapt met behangen en schilderen, het waren wel grote en ruime plaatsen.  Juliette wordt ook alsmaar dikker, de baby wordt verwacht voor januari.  De tijd draaide door en zo gingen we de winter tegemoet en kwamen de feestdagen ook weer in het zicht.  Kerst en nieuwjaar gevierd en dan was het wachten op de geboorte van een jongen of een meisje.