1956

1956

Ondertussen heeft Charles een TV gekocht waar heel de familie van profiteerde.  Tevens waren weinig mensen in die tijd die zo'n toestel hadden en veel mensen kwamen dan bij ons om te komen kijken.  Staf Huiskens de man van het café op de hoek, ook iemand van het werk wilde wel komen kijken en ook nog verschillende andere mensen.  Ons huishouden werd ook nog vergroot met de komst van René.  Het was de zoon van vrienden van mijn schoonouders maar die overleden zodat René, die 1,5j was bij ons kwam inwonen.  We beschouwden hem als een klein broertje.  
Daar hij geen familie had moest hij naar een weeshuis waar ik hem ook dikwijls ging halen met de tandem.  Later ging hij naar het leger en daarna mocht hij niet meer naar het weeshuis, zodoende kwam hij bij ons want hij beschouwde ons als zijn familie.
Weer één die een lief ging zoeken zoals mijn schoonbroer die nog steeds geen vast relatie had.  Mijn schoonvader zei "hij is zo lang aan het ziften dat hij het kaf gaat overhouden", maar dat zien we nog wel.
Voor ons wat het natuurlijk altijd variatie.
Gerda vond het niet eerlijk dat "die kleine snotneus" langer mocht opblijven en bij de TV stond en zij naar boven moest, ja bedtijd geblazen.
Ondertussen had Gerda een keelontsteking en de doktor vond dat haar amandelen te groot waren en dat die eruit moesten.  Dus afspraak 's morgens in het ziekenhuis.  Juliette en Gerda met de tram want ze moest er al om 8u zijn, waar mijn zus Annie er ook al was met 2 kinderen van haar (Johnny en José?).  Kindjes uitgekleed en naar de operatiekamer en om 14u mochten ze terug afgehaald worden.   Met de ambulance naar huis, waar ze natuurlijk verwend werden met een crème glace en ijsdrank.  Ze was een moedig meisje en er snel bovenop.
Marie en Dries hebben intussen een auto gekocht, een tweede hands VW, bruine kleur.  Ze zouden Gerda een paar weken meenemen, want ze zeiden het zijn ook onze kinderen gezien Dries en Marie geen kinderen meer konden krijgen.
We hadden onze handen vol, Gerda intussen verjaard en ik werkte in de tuin en kweekte sla, prinsessen, snijbonen en worteltjes.
Op een mooie zomerse dag was Gerda in de tuin aan het spelen maar kort daarna kwam ze beteuterd binnen.
Ik zag dat er iets was en vroeg wat er scheelde.  Ze zei "ik mag van die mijnheer niet meer in de tuin spelen".  
Ik nam Gerda mee en ging naar achter en daar stond de aangrenzende buurma op zijn duivenhok.  Ik vroeg hem of hij de kleine had weggestuurd.  Hij zei "ja, dat is voor mijn duiven".  Ik zette mij neer in de tuin en liet Gerda spelen.  Hij kon daar niet mee lachen maar dat kon mij geen barst schelen.  Het is ook nooit meer goedgekomen met de buurman, maar ik heb er nooit misbruik van gemaakt om zondags Gerda express in de tuin te laten spelen, maar alleszins zong hij een tandje lager.
Ook met die vader van het café lag ik in het piket want met de komst van de TV had ik een antenne op het kippenhok geplaatst, en hij vroeg aan mij schoonvader of ik aan de spandraden geen kurkenstoppen wou zetten.
Juliette repliceerde aan Jef of hij onder zijn duiven hun gat geen pottekes wou hangen want die scheten op onze was.
Ik heb dan ook nooit geen kurken geplaatst.
Uiteindelijk kwamen we met de Jef van het café goed overeen.
Intussen groeide onze Rudi flink op en na een jaar kon hij al lopen en goed praten.  Er waren maar een paar letters die hij niet zo goed kon zeggen namelijk radio werd raddero.
Bij Gerda was het indertijd ook de R die ze niet zo goed kon zeggen.