5 FEBRUARI 1951

5 FEBRUARI 1951

5 Februari 1951 was het zover.  Ik kwam thuis van mijn werk en dan samen nog iets gegeten en daarna naar het moederhuis gegaan. Daar zei men dat het nog wel even zou duren en omdat ik er toch niet mocht bij zijn naar huis gegaan.  Een paar uur later gebeld maar de telefoon was kapot.   Ik ben dan maar met de fiets naar het moederhuis gereden.  Ze feliciteerden mij en het was een mooie dochter met mooie blauwe ogen.  Ik mocht er niet meer bij maar men verzekerde mij dat alles in orde was en goed was verlopen.  
De andere dag (ik kreeg één dag verlof), ik 's morgens naar het ziekenhuis en daar zag ik voor de eerste keer mijn dochter.  Het leek wel een poppetje zo mooi, maar ze huilde meer dan dat ze sliep.  We kregen ook al veel bezoek, Christine van Maaseik en ook Dries en Marie en vele anderen.  Mijn schoonmoeder was meter en mijn schoonvader was peter, mijn vader weigerde dat, hij had nochtans samen met mij het kinderbedje gemaakt, het matrasje was van Albert en Emma.  Emma haar ouders waren boeren mensen en die hadden het matrasje gevuld met kaf dat zij speciaal hadden bijgehouden en dat was zeer gezond.  Het werd voor ons wel even een moeilijke periode.  Gerda Johanna werd ze genoemd en nog steeds bleef ze meer huilen dan lachen en de voeding bleef moeilijk.  Toen we naar huis gingen met de taxi kwam de zuster met Gerda afgelopen en voor afscheid zei ze nog, mag ik u een goede raad geven, dit kindje is geboren met karakter en ik kan het weten want ik heb er honderden op de wereld gebracht, zie dat je sterk blijft of ze regeert heel je gezin!  Thuisgekomen bleef Gerdatje huilen, Juliette haar borsten begonnen te ontsteken ik ikzelf kreeg een nierontsteking.   Juliette kreeg toen voor de eerste keer penicilline spuiten, dat was toen een nieuw medicijn.  Mijn schoonmoeder hielp ons mee met onze huilende dochter.  De dokter was heel gul, hij rekenden maar 1 visite aan voor 3 personen en ik moest 6 weken pillen pakken voor mijn nieren.  En nu was het zoeken naar aangepaste voeding voor Gerda.  We hebben zowat alles geprobeerd en toen ze een maand oud was woog Gerda nog net zo veel als bij de geboorte.  Onze buurvrouw Emma, zie probeer eens wat ik voor mijn 3 kinderen heb gedaan, melk, havermout en water en jawel dat luste ze dan toch en we begonnen een betere tijd tegemoet te gaan.  Juliette haar borsten waren genezen en ik was na een aantal weken ook weer helemaal beter.  In de familie waren er ook nog wat problemen met mijn vader die ziek was.  De huisbaas vroeg of er geen interesse was om zakjes kolen te verkopen omdat er toch altijd iemand thuis was.  We kregen een frank (€ 0,4) per 10 kg kolen.  Dit hebben wel aangenomen want elke frank was een frank.  We moesten er wel wat voor doen tijdens de koude dagen en kwamen aan 40 Belgische frank, en toen de lente eraan kwam was de verdienste afgelopen.  Wij hadden geen gas en moesten steeds de kachel aansteken om de flesjes van Gerdake warm te maken, maar al bij al was het een leuke tijd.  Juliette deed thuis de was en de strijk.  En als we weggingen pasten mijn schoonouders op Gerda en dat was gemakkelijk om eens naar een verjaardagsfeestje in de familie te gaan want dat werd in de familie veel gevierd.
Op een avond toen Gerda ongeveer 2m oud was ging Juliette eens met haar moeder naar één van de kaartlegsters en ik zou dan op Gerda passen.  Zo gezegd zo gedaan en Juliette en haar moeder vertrokken om een uur of 7.  De deur beneden viel dicht en Gerda begon te huilen en ik trachtte ze te sussen.  Even later werd er gebeld en het was een collega van mijn schoonbroer.  Het was ook een vrachtwagenchauffeur en die bleef maar lullen en Gerda die bleef maar huilen en was niet te temmen.  Die gast Frans bleef ook maar zitten.  Gelukkig na lange tijd ging hij weg en bleef ik alleen met een huilende Gerda.  Ik had Gerda in mijn armen en liep de kamer op en neer.  Na lange tijd kwam Juliette en haar moeder binnen en ik gaf Gerda direct over en geloof het of niet ze stopte onmiddellijk met huilen.  Ik was zo opgefokt en zie dat lap je mij nooit meer want ze heeft gehuild vanaf de deur beneden dichtviel tot nu en dan moest ik nog volk ontvangen ook.
Het werd stilaan zomer en er kwamen nog een paar baby's en schoonbroer bij.  De hoop werd groter maar ook gezelliger.  Mijn zus Ali en Neel kwamen ook nog schuin over ons wonen, dus leve de lol.  Marie en Dries kwamen in augustus een week op verlof.  We gingen naar St Anneke en het Noordkasteel als ook naar den Brem naar mijn schoonouders.  Altijd was er wel iets te doen in de omgeving.  Er gebeurde ook altijd wel iets in de familie.  Mijn schoonbroer had het uitgemaakt met zijn Christine.  Hij ging de vrouwen per 100gr pakken, vrouwen verleiden dat kon hij.
Mijn schoonbroer Neel vroeg of ik mee behangpapier ging kopen, dus ik mee naar de Handelsstraat.  We gingen eerst nog iets drinken in een café en daar kwam ook zijn broer nog eens binnen, dus van behangpapier was al lang geen sprake meer.  Er was een nieuw bier Goliat uitgekomen en er kwamen er zoveel dat we ze niet konden tegenhouden.  Als we thuiskwamen was de maan al weg en de vogeltjes zongen al hun eerste liedjes en wij, wij waren uitgezongen.
Verder ging het leven zijn gewone gangetje met wat ziektes en ongemakken maar met goede moed kwamen we alles te boven.
Het einde van het jaar naderde en begonnen aan de feesten.  Kerst en Nieuwjaar vierden we zoals steeds met de familie zoals altijd.
Feesten waren zoals altijd zeer gezellig bij ons en iedereen komt ook graag en het is altijd plezant geweest en ruzie is er nooit geweest.